கற்பனைப் பாம்புகளும் கடிக்குமோ?!

ஒரு மனிதன் மூடியிலும்,ஓரங்களிலும் துளையிடப்பட்ட ஒரு பெட்டியைத் தன் கையில் வைத்துக் கொண்டு தெருவில் மெதுவாக நடந்து கொண்டிருந்தான். 

பார்த்தால் ஏதோ உயிருள்ள விலங்கைப் பெட்டியில் வைத்து எடுத்துச் செல்வது போல் தோன்றியது.

எதிரில் வந்த ஒருவர் அவனைப் பார்த்து ”பெட்டியில் என்ன கொண்டு போகிறாய்?”  எனக் கேட்டார்.”

அவன் சொன்னான்”கீரிப்பிள்ளை!”

அவர் கேட்டார் “எதற்கு?”

அவன் சொன்னான்”நான் இப்போது கள்ளுக்கடைக்குச் சென்று குடிக்கப் போகிறேன்.நன்கு குடித்த பின் என்னைச் சுற்றிப் பாம்புகளைப் பார்ப்பேன்! எனக்குப்பயமாக இருக்கும்.அதனால் இந்தக் கீரிப்பிள்ளை என்னுடன் இருந்தால் எனக்குப் பயம் ஏற்படாது!”

அவர் சிரித்தார்”என்ன பைத்தியக்காரத்தனம்!அவையெல்லாம் கற்பனைப் பாம்புகள்தாமே!”

அவன் பெட்டியைக்காட்டிச் சொன்னான் “இதுவும் கற்பனைக் கீரிப்பிள்ளை தானே!”

ஒரு கற்பனையைச் சரி செய்ய மற்றொரு கற்பனை.

நம்மில் பலர் இது போல் தேவையற்ற கற்பனைகளை வளர்த்துக் கொண்டி ருக்கிறோம்

சில கற்பனைகளில் மகிழ்ச்சியடைகிறோம்.

சில கற்பனைகளால் கவலைப்படுகிறோம்.

பிரியமானவர்கள் வீடு திரும்ப நேரமானால் ஏதாவது நடந்திருக்குமோ என்ற கவலை.

முக்கியமான நிகழ்வு ஏதாவது நடக்குமுன்,ஏதாவது தவறாக நடந்து விடுமோ என்ற  கவலை

பழைய திரைப்படம் ஒன்றில் –சின்னஞ்சிறு உலகம் என எண்ணுகிறேன் – நாகேஷ் ஏற்ற பாத்திரம் எல்லாவற்றையும் கற்பனை செய்து வருத்தப்படுவார்.

திருமண வீட்டில் விளக்கையும் மணப்பெண்ணின் சேலைத் தலைப்பையும் பார்த்து தீப்பிடிப்பதாகக் கற்பனை செய்து அழ ஆரம்பித்து விடுவார்!

இது   போன்ற கற்பனைகளால் என்ன பயன்,வேண்டாத மனக்குழப்பத்தைத் தவிர?

இதைத்தவிர்த்து மனத்தைக் கட்டுப்படுத்த வழி என்ன?

ஒரே வழிதான்!

இறைவனைப் பற்றிய சிந்தனைதான்.

எவ்வளவுக்கெவ்வளவு கடவுளைப் பற்றிய எண்ணத்தில் ஒன்றிப் போகி றோமோ  அவ்வளவுக்கவ்வளவு வேண்டாத எண்ணங்கள்,கற்பனைகள் அகலும்.

மனம் நமக்கு வசப்படும்!