செவிடர் தேசத்தில் ஒரு குருடன் !

ஒரு  நாடு இருந்தது.

அதன் மக்கள் அனைவரும்,மன்னன் உட்பட,காது கேட்கும் திறன் அற்றவர்களாக  இருந்தனர்.

இதற்கும் ஒரு காரணம் உண்டு.

ஒரு காலத்தில் அவர்களுக்கும் காது கேட்டுக் கொண்டுதான் இருந்தது.

ஆனால் ஒரு மன்னன் செவிடனாக இருந்தான்.

எனவே அவன் ஒரு ஆணை பிறப்பித்தான்,இந்த நாட்டு மக்கள் யாவரும் செவிடாக்கப் பட வேண்டும் என்று.

அரசாணையின்படி மக்கள் அனைவரின் செவிப்பறையும் கிழிக்கப் பட்டு அனைவரும் செவிடர்கள் ஆயினர்.

பிறக்கும் குழந்தைகளுக்கும் பிறந்த உடனே செவிப்பறை பழுதாக்கப் பட்டது.

நாளடைவில் இது ஒரு சடங்காகவே மாறி விட்டது.குழந்தை பிறந்தவுடன்,அரச குடும்பத்திலும்கூட, கொற்றவை கோவிலில் செவிப்பறை கிழிக்கும் சடங்கு நடத்தினால்தான் குழந்தை நன்கு வளரும் என்ற ஒரு நம்பிக்கை உருவானது. காது என்ற உறுப்பின் தேவை என்ன என்பதே தெரியாமல் போயிற்று.கேட்பது என்ற சொல் பொருளற்றதாகி விட்டது.மற்றவர் வாயசைவின் மூலம் பேசுவதைப்   புரிந்து கொள்ளும் திறன் வளர்ந்தது.யாரைப் பற்றியாவது அவர் அறியாமல் பேச எண்ணினால் அவர் முதுகுக்குப் பின் பேசும் வழக்கம் தொடங்கியது.

இந்த நாடு மலைகள் சூழ்ந்த ஒரு பள்ளத்தாக்கில் இருந்ததால் இது பற்றி யாரும் அறிந்திருக்க வில்லை.புதியவர் யாரும் வருவதில்லை.

இந்நிலையில் ஒரு நாள் வழிதவறிய குருடன் ஒருவன் அந்நாட்டின் வாயிலை வந்தடைந்தான்.

காவலர்கள் அவனைத் தடுத்து நிறுத்தி  அவனைக் கேட்டனர்”யார் நீ?இங்கு எப்படி வந்தாய்?”

அவன் சொன்னான் ”நான் பார்வையற்றவன்.நானும் என் நண்பனும் அலைந்து திரிந்து கொண்டிருந்தோம்.ஆனால் எப்படியோ பிரிந்து விட்டோம்.நான் வழிதெரியாதவனாக இங்கு வந்து சேர்ந்தேன்,நீங்கள் யார்?இது என்ன இடம்?”

அவன் சொன்னதைக்கேட்டு ஆச்சரியப்பட்ட காவலர்கள் ஒருவரை யொருவர் பார்த்துக் கொண்டனர்.”இது கூர்மதி தேசம்.நாங்கள் கோட்டைக் காவலர்கள். உனக்குப் பார்வையில்லை என்றாய்.ஆனால் நாங்கள் பேசுவதை நீ எப்படிப் புரிந்து கொண்டாய்?”

குருடன் இப்போது ஆச்சரியப்பட்டான்,”பார்வைக்கும் கேட்பதற்கும் என்ன சம்பந்தம்?”

சொன்னான்”ஐயா! நீங்கள் பேசுவதை என்னால் கேட்க முடியுமே!”

காவலர்களுக்குப் புரியவில்லை.”என்ன சொல்கிறான்?கேட்பதா? அப்படியென்றால்? இவன் ஏதோ விசேட சக்தி படைத்தவன்.”

அவனை மன்னரிடம் அழைத்துப் போய் செய்தி தெரிவித்தனர்.மன்னன் அவனுடன் பேசி அவன் பார்வையற்றாவனாக இருப்பினும் தான் பேசுவதைப் புரிந்து கொள்கிறான் என்பதை உறுதி செய்து கொண்டான். பின் அமைச்சரிடம் கேட்டான்”இது எவ்வாறு சாத்தியம் அமைச்சரே?”

அமைச்சர் சொன்னார்”மன்னா!அவர் தெய்வ அருள் பெற்ற மகானாக இருக்க வேண்டும்.எனவேதான் அந்த சக்தி அவரிடம் இருக்கிறது இவரை நம் நாட்டிலேயே  தங்க வைப்பது நன்மை பயக்கும்”

மன்னன் குருடனிடம் சொன்னான் ”நீங்கள் இங்கேயே தங்க வேண்டு கிறேன்.  உங்களுக்கென  மாளிகை,பணியாட்கள் எல்லாம் தந்து விடுகிறேன். அவ்வப் போது எனக்கு ஆலோசனை கூறுங்கள்”

குருடனுக்கு மகிழ்ச்சி ”இதுதான் குருட்டு அதிர்ஷ்டம் என்பதோ? ஆலோசனை என்கிறாரே?என்ன செய்வது? சமாளித்துக் கொள்ளலாம்”

குருடன் எல்லா வசதிகளுடனும் அங்கேயே தங்கினான்.

டிஸ்கி:-இது எந்த தேசம்,என்ன சொல்ல வருகிறீர்கள்,ஏதாவது உள்குத்து, வெளிக்குத்தா என்றெல்லாம் கேட்காதீர்கள்.எனக்குத் தெரியாது.இது திடீரென்று மனதில் தோன்றிய ஒரு கரு. அவ்வளவே !