பழிக்குப் பழி!!

லண்டனிலிருந்து புறப்பட்ட விமானத்தில் இரண்டு அரபுத் தீவிரவாதிகள் ஏறினர். ஒருவர் ஜன்னல் பக்க இருக்கையிலும்,மற்றவர் அடுத்த,நடு இருக்கையிலும் அமர்ந்தனர்.கடைசி நேரத்தில் ஒரு யூத மத குரு வந்து மூன்றாவது,பாதையை ஒட்டிய இருக்கையில் அமர்ந்தார்.

புறப்பட்ட சிறிது நேரத்தில் அவர் தன் காலணிகளை கழட்டி வைத்துவிட்டுக் கால் விரல்களை மடக்கி நீட்டி த்  தளர்த்திக்கொண்டார்.

சன்னல் அருகில் இருந்த அராபியன் எழுந்து” வழி விடுங்கள்.எனக்கு கோக் வேண்டும் .போய் வாங்கி வருகிறேன்.’ என்றான்.

அந்த யூதர் நான் வாங்கி வந்து தருகிறேன் என்று சொல்லிச் சென்றார்.அவர் சென்றவுடன் அந்த அராபியன் அவரது ஒரு காலணியில் துப்பி வைத்தான்.

அவர் கோக்குடன் திரும்பி வந்ததும் அடுத்தவன் எனக்கும் கோக் தேவை என்று சொல்ல,அவர் வாங்கி வரச் சென்றார்.அவர் சென்றதும் அவன் மற்றக் காலணியில் துப்பி வைத்தான்..அவர் திரும்பி வந்து கோக்கைக் கொடுத்து விட்டு அமர்ந்தார்.

விமானம் தரையிறங்கத்தொடங்கவும் அந்த யூதர் தன் காலணியை அணிந்து கொண்டார்.உடனே என்ன நடந்திருக்கிறது என்பதைப் புரிந்து கொண்டார்.

அவர் அந்த அராபியர்களைப் பார்த்துக் கேட்டார்—

”ஏன் இப்படி?”

“இன்னும் எத்தனை நாளைக்கு?”

“நம் நாடுகளுக்கிடையேயான சண்டை?”

“இந்த வெறுப்பு?”

“இந்த விரோதம்?”

“இப்படிக் காலணியில் துப்பிவைப்பதும்,கோக் புட்டியில் சிறுநீர் கழித்து வைப்பதும்?”

...................!!!