இன்னும் இருக்கும் சீதக்காதி!

சீதக்காதி என்று ஒரு வள்ளல் இருந்தார்.யார் வந்தாலும் இல்லையென்று சொல்லாமல் வழங்கியவர்.ஒரு முறை ஒரு பெரியவரைச் சந்தித்தபோது அவர் குடும்ப நலம் விசாரிக்க அவர் சொன்னார்”பெண்ணுக்கு மணம் முடிக்க வேண்டும்.ஆனால் என்னிடம் பணம் இல்லை.”என்று.உடனே சீதக்காதி பணம் கொடுக்க முன் வந்தார்.பெரியவர் சொன்னார்”இப்போது கொடுக்க வேண்டாம். மாப்பிள்ளை பார்த்தபின் வாங்கிக் கொள்கிறேன்” என்று.சில நாட்களுக்குப் பின் பெண்ணுக்கு மாப்பிள்ளை முடிவு செய்த பெரியவர் சீதக்காதியைப் பார்க்க வந்தார்.ஆனால் சீதக்காதி இறந்து விட்டார்.

பெரியவர் அவர் சமாதி சென்று அழுது முறையிட, சமாதியிலிருந்து கை ஒன்று நீண்டது விரலில் ஒரு விலை மதிப்புள்ள மோதிரம்.அதைக் கழட்டிச் சென்று தன் பெண்ணின் திருமணத்தை முடித்தார் அப்பெரியவர்.இது சீதக்காதி பற்றி நான் கேள்விப்பட்ட கதை.இறந்த பின்னும் கொடுத்ததால்,”செத்தும் கொடுத் தான் சீதக்காதி” என்ற சொல்வழக்கு ஏற்பட்டது.

இன்று ஏன் இக்கதை என யோசிக்கிறீர்களா?

சொல்கிறேன்.

இன்று “உடல் உறுப்பு தான நாள்”

தானம் என்ற சொல்லில் எனக்கு உடன்பாடில்லை.

ஆங்கிலத்தில் “donation” என்ற சொல்லைத்தான் பயன் படுத்துகிறார்கள். 

அதாவது கொடை.

ஆனால் தமிழில் நாம் இரத்த தானம்,உடல் உறுப்பு தானம் என்று சொல்கி றோம்

மாறாகக் கொடை என்று சொவது சிறப்பாக இருக்கும் என எண்னுகிறேன். 

குருதிக் கொடை,கண்கொடை,உடல் உறுப்பு கொடை என்பன போல். 

சில உறுப்புகளை உயிருடன் இருக்கும்போது கொடுக்கலாம்,-ஒரு சிறுநீரகம், குடலின் பகுதி என்பன போல.

இதில் ஓர் அச்சம் இருக்கும்.இப்போது ஒரு சிறுநீரகத்தைக் கொடுத்து,பின்னர் மீதமுள்ள ஒன்று பழுதானால் நம் நிலை என்ன என்ற அச்சம்

சில உறுப்புகளை மூளைச்சாவுக்குப் பின் கொடுக்கலாம்.

இத்தகைய இறப்பு யாருக்கும் ஏற்பட வேண்டாம்.ஆனால் அப்படி ஏற்படும்

போது கொடை அளிப்பதில் இப்போது தயக்கம் கொஞ்சம் விலகியிருக்கிறது

ஆனால் ஒரு உறுப்பை எந்தவிதமான  சங்கடமுமின்றி ஒருவரின் இறப்புக்குப் பின் கொடுக்கலாம் .—கண்

கண் கொடையில் எடுக்கப்படப் போவது விழி வெண்படலம் மட்டுமே.

மண்ணுக்கோ.தீ நாக்குகளுக்கோ இரையாகப் போகும் ஒரு சிறு பகுதி வேறு சிலரின் வாழ்வில் ஒளியேற்றி வைக்கும்

யாருக்குப் போகப் போகிறது என்பது தெரியாது

உறவினரா,நண்பரா,அறிமுகமானவரா,நம் வகுப்பைச் சேர்ந்தவரா,நம் மத்தைச் சேர்ந்தவரா எந்தக்கேள்வியும் இல்லை;தடையும் இல்லை

யாரோ சிலர் பயன் பெறப்போகிறார்கள்.

இருண்ட சிலரின் வாழ்வு ஒளிமயமாகப் போகிறது.

இறந்தபின்னும் நம் கண் உலக்த்தைப் பார்க்கப் போகிறது

பகவான் (ஜி அல்ல!)சொல்கிறார்”எப்படி மனிதன் நைந்த பழைய உடைகளை நீக்கிப் புதிய உடை அணிகிறானோ அது போலவே ஆன்மாவும்,பழைய உடலை நீக்கி விட்டுப் புது உடலை அடைகிறது

   

ஆன்மாவுக்கு அழிவில்லை.

உடல் உறுப்புக் கொடையினால் உடலின்  உறுப்புகளுக்கும் உடன் அழிவி ல்லை.

எல்லாராலும் இயன்றது கண் கொடை!

அதைச் செய்யலாமே.