பின் நவீனத்துவத்தைத் தவற விட்ட கவிதை!

பாதையில் செல்லும்போது பார்வையில் கம்பம் பட்டால்

உபாதை ஒன்று  தீர்க்க உடனே விரையும் மனிதன்!

கால்தூக்கிச் சிறு நீர் கழிக்கும் தெரு நாயினும் கீழாய்!

தெருவெல்லாம் மூத்திர நாற்றம்.

நாலைந்து பேராய் நடுத் தெருவில் நின்று

கூசிடும் வார்த்தை பேசிக் கூச்சலிடும் மனிதன்!

கூடி நின்றுக் குலைத்துச் சண்டையிடும் வெறிநாய்!

தெருவெல்லாம் பேரிரைச்சல்!

குப்பைத் தொட்டி வரை செல்வதற்குச் சோம்பி

நடுத்தெருவில் குப்பை போடும் மனிதன்!

குப்பையைக் கிளறித் தெருவெல்லாம் இறைக்கும் நாய்.

தெருவே ஒரு குப்பைத்தொட்டி!

நல்லதாய் ஒன்று சொல்ல வேண்டின்

நடுத்தெருவில்  நாய்கள் செய்யும்

அந்த ஒன்றை மனிதன் செய்வதில்லை!

நாகரிகம்!நாகரிகம்!!

டிஸ்கி:கடைசியில் விளக்கமாக ஒரு வார்த்தை சேர்த்திருந்தால் இது ஒரு பின் நவீனத்துவ இலக்கியமாக அமரத்துவம் பெற்றிருக்குமோ?!