பென்சிலும் சிறுவனும்!

பாட்டி கடிதம் எழுதுவதைப் பேரன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

திடீரெனக் கேட்டான்”பாட்டி!கதை எழுதுகிறாயா.என்னைப் பற்றியா?”

பாட்டி எழுதுவதை நிறுத்திவிட்டுப் பேரனைப் பார்த்தாள்.சொன்னாள் ”உன்னைப் பற்றித்தான்.ஆனால் நான் என்ன எழுதுகிறேன் என்பதை விட நான் எதை வைத்து எழுதுகிறேன் என்பது முக்கியம்.நீ வளர்ந்து பெரியவனாகும்போது இந்தப் பென்சில் போல் இருக்க வேண்டும்”

பேரன் பென்சிலைப் பார்த்தான்.”என்ன பாட்டி இது சாதாரணப் பென்சில்தானே?விசேடமாக எதுவும் இல்லையே!”

பாட்டி சொன்னாள்--

நீ எப்படிப் பார்க்கிறாய் என்பதைப் பொறுத்தது அது.இதில் ஐந்து முக்கியப் பண்புகள் இருக்கின்றன.அவற்றை நீ ஏற்றுக் கொண்டால் வாழ்க்கை அமைதியாக,சிறப்பாக இருக்கும்.

முதலாவது.உன்னால் செயற்கரிய செயல்கள் செய்ய முடியலாம். ஆனால் உன்னை எப்போதும் ஒரு கை நடத்திச்செல்கிறது என்பதை மறக்காதே. அந்தக் கையைத்தான் கடவுள் என அழைக்கிறோம்.

இரண்டாவது.எழுதும்போது அவ்வப்போது நான் பென்சிலைச் சீவ வேண்டி வருகிறது.இது பென்சிலுக்குத் துன்பம் தரலாம்.ஆனால் சீவிய பின் பென்சில் கூர்மையடைகிறது.அது போல் நீயும் உன் வலிகளையும் ,துயரங்களயும் பொறுத்துக் கொள்ள வேண்டும்;ஏனெனில் அவை உன்னை மேலும் சிறந்தவனாக்கும்.

மூன்றாவது இந்தப் பென்சில் தவறாக எழுதியதை அழிப்பான் வைத்து அழிப்பதற்கு அனுமதிக்கிறது.வாழ்க்கையில் செய்த தவறுகளை மாற்றி அமைப்பது என்பது நல்லதே.அது உன்னை நியாய வழியில் எடுத்துச் செல்லும்.

நான்காவது இதில் முக்கியமானது வெளியே இருக்கும் மரப்பகுதி அல்ல; உள்ளே இருக்கும் எழுதும் பகுதி.அது போல் உன் உள்ளே இருப்பதின் மீது எப்போதும் கவனம் வை!

ஐந்தாவது, பென்சில் எப்போதுமே தன் தடத்தை விட்டுச் செல்கிறது.அது போல் நீ செய்யும் செயல்களெல்லாம் தம் தடத்தைப் பதித்துச் செல்வாய்.எனவே செயல்கலில் கவனம் தேவை!

இவற்றையெல்லாம் நினைவில் கொண்டால் –

நீ பெரிய செயல்கள் செய்யலாம் ,கடவுளின் கைபற்றி!

அவ்வப்போது வாழ்க்கையில் நீ கூர்தீட்டப் படுவாய், உன் துன்பங்களால். ஆனால் அது உன்னை வலிமையாக்கும்!

உன் தவறுகளைத் திருத்திக் கொள்ள முடியும்!

உன் உள்ளே இருப்பதின் முக்கியத்துவத்தை நீ உணர்வாய்!

என்ன செய்தாலும் உன் முத்திரையைப் பதித்துச் செல்.எந்நேரத்திலும் கடமை தவறாதே!

இதுவே இந்தப் பென்சில் உனக்குக் கற்றுக் கொடுப்பது.”

(பாலோ கோல்ஹோ வின் படைப்பிலிருந்து.)