சுமந்தது போதும்!

வழக்கம்போல் ஸ்வாமி ஒருவனை அழைத்தார்

சாப்பிட்டாச்சா?

ஆச்சு ஸ்வாமி.

என்ன சாப்பிட்டாய்?

முருங்கைக்காய் சாம்பார்,பீன்ஸ் கறி.

நேற்று என்ன சமையல்.

நேற்று பூசனிக்காய் சாம்பார்,வாழைக்காய்க் கறி

போன வெள்ளிக்கிழமை என்ன சாப்பிட்டாய்

போன வாரம்…..ம்,ம்…நினைவுக்கு வரவில்லை ஸ்வாமி

சாப்பாடில்லாமல் உயிர் வாழ முடியாது இல்லையா?

நிச்சயமாக.

மிக முக்கியமானது சாப்பாடு;நீ விரும்பி உண்பது.ஆனால் அதுவே இரண்டு நாள் ஆனால் என்ன சாப்பிட்டோம் என்று நினைவில் நிற்காது,சரிதானே?

ஆம் ஸ்வாமி

சந்தோஷம்.உனக்கு நண்பர்களாக இருந்து இப்போது அவ்வாறு இல்லாதவர்கள் இருக்கிறார்களா?

இருக்கிறான் ஸவாமி ஒருவன்.ஒரு காலத்தில் நெருங்கிய நண்பன்;ஆனால் இன்று பேச்சு வார்த்தையே கிடையாது

ஏன்?

ஒரு முறை ஒரு விஷயத்தில் எங்களுக்குள் வாக்குவாதம் வந்து என்னைக் கேவலமாகப் பேசி விட்டான்

என்ன சொன்னான்

“நீ ஒரு முட்டாள்.சுயமாகவும் சிந்திக்கத் தெரியாது,மற்றவர்கள் சொல்வதை ஏற்றுக் கொள்ளும் மனப்பாங்கும் இல்லை;தன்முனைப்பின் உச்சம்”என்றான்

இதே வார்த்தைகளா?

ஆமாம்;அப்படியே இன்னும் காதுகளில் ஒலிக்கின்றனவே?

அவன் நண்பனாக இருந்த காலத்தில் உன்னை எதற்காகவும் புகழ்ந்து பேசியதில்லையா?

சொல்வான்;என் இரக்க சுபாவம் பற்றி.பிறர்க்கு உதவும் பண்பு பற்றியெல்லாம் பாராட்டுவான்.

என்ன சொல்லிப் பாராட்டினான்;நினைவு இருக்கிறதா?

அப்படியே சொல்ல இயலாது.பொதுவாக நினைவு இருக்கிறது.

உம்!இரண்டு நாள் முன் என்ன சாப்பிட்டாய் என்பது நினைவில்லை;ஏனெனில் அது தேவையில்லை.நண்பனின் புகழ்ச் சொற்கள் நினைவில்லை.அதெல்லாம் உனக்கு உரியவைதான் என்ற எண்ணம்!ஆனால் அவன் கடிந்து சொன்னது மறக்கவில்லை;அது நினவில் நிற்பது அவ்வளவு அவசியமா?

…………!

இது போல்தான்.நாம் தேவையற்றவையை எல்லாம் சுமந்து கொண்டு திரிகின்றோம். உடனே இறக்கி வைத்து விட்டுக் கனமின்றி இருக்காமல் வருடக்கணக்காகத் தேவை யற்ற சுமைகளோடு அலைகிறோம்!

முன்பே பல முறை சொன்ன கதைதான்.ஒருவன் ரயிலில் செல்லும்போது 20 கிலோ எடை,10 கிலோ எடையுள்ள இரு பொருட்களைத் தூக்கி வந்தான்.20 கிலோதான் அனுமதிக்கப்படும்      என்று  யாரோ சொன்னதால் 20 கிலோ பெட்டியைக் கீழே வைத்து விட்டு,10 கிலோ மூட்டையைத் தலையில் வைத்துக் கொண்டான்.கீழே வைத்தாலும் தலையில் வைத்தாலும் ரயில்தான் தாங்கப்போகிறது என்பதை மறந்து.

அது போல் வேண்டாத சுமைகளைச் சுமந்து கொண்டு அலைந்து வருத்திக் கொள்ளாதீர்கள். சுமையை உடனுக்குடன் இறக்கி வைத்து விட்டு நிம்மதியாக இருங்கள்”

ஓம் நமச்சிவாய

(……ஸ்வாமி பித்தானந்தாவின் சத்சங்கத்திலிருந்து)