வீசு காற்றே வீசு!

நமஸ்தே வாயோ!த்வேம ப்ரத்யக்ஷம் ப்ரஹ்மாஸி! த்வமேவ ப்ரத்யக்ஷம் ப்ரஹ்ம வதிஷ்யாமி!

(தைத்திரீய உபநிடதத்தின் சாந்தி மந்திரத்தின் பகுதி)

வாயு தேவனே வணங்குகிறேன்!நீயே கண்கண்ட தெய்வமாக இருக்கிறாய்! நீயே கண்கண்ட தெய்வம் என்று கூறுகிறேன்!

இன்று உலக காற்று தினம்.

அந்தக் காற்றைப் போற்றுவோமா?

**********

காற்றே!உன்னைக் கண்டு நான் வியக்கிறேன்.

நீ பல முகம் கொண்டவன்.

எங்கள் மூச்சுக்காற்று நின்று போனால்  

எங்கள் பெயரும் இன்றிப் போகிறது.

பிராண வாயு ,கரியமில வாயு எனப்

பல வடிவம் கொண்ட நீ

அபான வாயுவுமாகி எங்களை

மூக்குப் பொத்த வைக்கிறாய்!

காற்றே  நீ ஒரு குறும்புக்காரன்!

கடற்கரையில் அவள் கூந்தல் கலைப்பாய்

கூந்தல் திருத்தும் போது  

முந்தானை பறக்கச் செய்வாய்

என் மனமும் சேர்ந்து பறக்கவே!

குளி காற்றாய் நீ வீசி அவள்

ஆடை கலைக்கையில்

என் உடல் மட்டும் சூடாவதேன்?!

காற்றே! நீ ஒரு அதிர்ஷ்டக் காரன்!

அவளது பட்டுமேனித் தழுவலுக்காய்

நான் காத்திருக்க

அவள் மேனி முழுவதும்

 அனுமதியின்றித் தழுவிச்செல்லும்

அதிர்ஷ்டக் காரன்!

காற்றே! நீ வலிமை வாய்ந்தவன்!

காற்றாலை பல இயக்கி எங்கள்

மின்சாரத் தேவை  தீர்ப்பாய்.

சில நேரம் அடங்காத கோபத்தில்

புயலாய் மாறி எங்கள்

வாழ்க்கையைச் சிதைப்பாய்!

   

காற்றே நீ  எதையும் செய்பவன்!

தென்றலாய் மகிழ்விக்கிறாய்

புயலாய் அழ வைக்கிறாய்

வாடையாய் நடுங்க வைக்கிறாய்

வீசாமல் வேகவும் வைக்கிறாய்!

காற்றே! நீ உயிர்களின் உயிர்!

ஆக்கவும் அழிக்கவும் தெரிந்தவன்!

உனக்கு என் வணக்கங்கள்.

*******************

முடிக்கும் முன்-

 மகாகவி  பாரதியின் வசன கவிதையின் ஒரு பகுதி------

”காற்றுக்குக் காது நிலை.

சிவனுடைய காதிலே காற்று நிற்கிறான்.

காற்றில்லா விட்டால் சிவனுக்குக் காது கேட்காது.

காற்றுக்குக் காதில்லை.

அவன் செவிடன்.

காதுடையவன் இப்படி இரைச்சலிடுவானா?

காதுடையவன் மேகங்களை ஒன்றோடொன்று மோதவிட்டு,இடியிடிக்கச் சொல்லி வேடிக்கை பார்ப்பானா?

காதுடையவன் கடலைக் கலக்கி விளையாடுவானா?

காற்றை,ஒலியை,வலிமையை வணங்குகின்றோம்.”