வீடு திரும்பல்!

வீடு என்பது என்ன?

நான்கு சுவர்கள்,நடுவில் சில அறைகள் கொண்ட ஒரு கட்டிடமா?

காலை எழுந்து கடன் கழித்து, குளித்து,உண்டு,உடை அணிந்து, பணியிலிருந்து திரும்பி ஓய்வெடுத்து,உண்டு, விளக்கணைத்துப் புணர்ந்து,பின் உறங்கும் ஓர் இடமா?

இதையெல்லாம் ஓர் ஓட்டல் அறையிலும் செய்யலாம்.

அது வீடாகுமா?

வீடு என்பது என்ன?

மனித உறவுகள்,உணர்வுகள் உறையும் இடம்.

அன்பு,பாசம் ,காதல்,மோதல்,வருத்தம்,புரிதல்,விட்டுக் கொடுத்தல்,பகிர்ந்து கொள்ளல், என்ற பலவற்றின் சங்கமம் அல்லவா வீடு?

வீட்டின் அருமை அங்கிருக்கும்போது தெரிவதில்லை.

பிரிந்திருந்து பின் திரும்பும்போது புரிகிறது.

நான் முதல் வகுப்பு முதல்,பட்டப்படிப்பு முடியும் வரை,வீட்டிலிருந்தே பள்ளி/கல்லூரி சென்று படித்தவன்.

முதன் முறையாகப் பட்ட மேற்படிப்புக்குச் சென்னை வந்து விடுதியில் தங்க நேர்ந்தது.

அது வரை பெரிய நகரையே பார்த்திராத ஒரு இளைஞன் ,வீட்டை விட்டு வெளியே சென்று தங்கியிராத ஒருவன்,சென்னை போன்ற நகரில் விடுதியில் தங்க நேர்ந்தால் எப்படி உணர்வான்?

பாருங்கள்---

சென்னைக்காதல்-1

சென்னைக்காதல்-2

சென்னைக்காதல்-3

சென்னை மீது நான் காதல் கொண்டாலும்,விடுமுறைநாட்களை மனம் எப்போதும் எதிர்நோக்கியே காத்திருக்கும்.உடனே வீடு சென்று அம்மா கையால் சாப்பிட்டு. உடன் பிறப்புகளுடன் அளவளாவி,பாதி நேரம் தூங்கிக் கழித்து—அந்த சுகத்துக்கு ஈடு இணையுண்டா?

அதுதான் வீடு.

’பதி பக்தி’ படத்தில் ஒரு பாடல்.

பட்டுக்கோட்டையார் இயற்றியது.

ராணுவத்தில் பணி புரிபவர்கள்,விடுப்பில் வீடு திரும்பும்போது பாடும் உணர்ச்சி பூர்வமான ஒரு பாட்டு.

"வீடு நோக்கி ஓடுகின்ற நம்மையே
நாடி நிற்குதே அனேக நன்மையே - உண்மையே
 
தேடுகின்ற தந்தை தாயை நேரிலே - கண்டு
சேவை செய்யவேணும் சொந்த ஊரிலே

அன்று ஆடு மேய்த்த பெண்கள் இன்று
அருமையான பருவம் கொண்டு
அன்புமீறி ஆடிப்பாட காணலாம் - பலர்
ஜோடியாக மாறினாலும் மாறலாம் - சிலர்
தாடிக்கார ஞானிபோலும் வாழலாம்
 
நாளை வீசும் நல்லசோலைத் தென்றல் காற்றிலே
பல....விந்தையான வார்த்தை வீழும் காதிலே
விட்டுப்போனபோது அழுதவள்ளி
புதுமையான நிலையில் - அல்லி
பூவைப்போல அழகை அள்ளிப் போடலாம் - தொட்டுத்

தேனைப் போலப் பேசினாலும் பேசலாம் - கண்ணில்
சேற்றை வாரி வீசினாலும் வீசலாம்.”

விட்டுப்போனவையெல்லாம் இப்போது எப்படியிருக்குமோ என்றெண்ணிப் பாடும் பாட்டு.

கல்விக்காகச் சென்னையில் தங்கும் ஒரு வாலிபனுக்கே வீடு திரும்பல் என்பது ஒரு இனிய எதிர்பார்க்கும் நிகழ்வாக இருக்கையில். பல்லாயிரம் மைலுக்கப்பால்,பனிமலையின் உச்சியிலே,கொல்லாமல் கொல்லுகின்ற கொடுங்குளிரின் மத்தியிலே,பொல்லாத எதிரியிடமிருந்து நாட்டை காத்து நிற்கும் அந்த வீரர்களுக்கு வீடு திரும்பல் என்பது எவ்வளவு விசேடமானது?

இன்னும் ஒரு படம்.’தாயே உனக்காக’,(1966)சிவாஜி கௌரவ வேடம் ஏற்றது.சிவகுமார் நடித்த படம்.காஷ்மீரில் ராணுவத்தில் பணி புரியும் மகன்.நீலகிரியில் எங்கோ வசிக்கும் தாய்.விடுப்பில் வரும் மகன் வழியில் பலருக்கு உதவி செய்தி ஊர் வந்து சேரும்போது,விடுப்பு முடிந்து உடன் திரும்ப நேர்கிறது.யோசித்துப் பாருங்கள் அந்தத்தாய்,மகன் இருவர் மனநிலையை? Ballad of a soldier  என்ற படத்தின் தழுவல்தான்.ஆனாலும் என் நெஞ்சில் நின்ற படம்.அதில் சீர்காழி அவர்களின் உணர்ச்சிக் குரலில் ஒரு பாட்டு-

”கருநீல மலை மேலே தாயிருந்தாள்

காஷ்மீரப் பனி மலையில் மகனிருந்தான்

வர வேண்டும் பிள்ளையென்று காத்திருந்தாள்

வழி மீது விழி வைத்துப் பார்த்திருந்தாள்.”

கண்களில் கண்னீர் வரவழைக்கும் பாட்டு.

பெற்றோர்,மனைவி,மக்களைத் தாய்நாட்டில் விட்டுத் திரைகடலோடியும் திரவியம் தேடும் நம் பதிவுலகச் சொந்தங்களுக்குத் தெரியும், ஓராண்டு/ஈராண்டுக்கு ஒரு முறை விடுப்பில் வீடு திரும்பலின், எதிர்பார்ப்பும், மகிழ்ச்சியும்,சுகமும்;விடுப்பு முடிந்து வீட்டிலிருந்து திரும்பலின் வேதனையும்.

வீடு திரும்பல் என்பது மிக மிக மகிழ்வான நிகழ்ச்சி.- 

வீட்டிலிருந்து திரும்பல் என்பதோ?