கற்பழித்துக் கொலை செய்தவன்!

”என்ன.கிஷோர்?என்ன ஒரே பரபரப்பாக இருக்கிறது?”

கிளையின் கடைநிலை ஊழியரைக் கேட்டேன்.

“சார்.ஒரு பெண்ணை வயக்காட்டில கற்பழிச்சுக் கொன்னிருக்கான் ஒருத்தன்.அவனைகண்டு பிடிச்சுக் கைது பண்ணீட்டாங்க!அதுதான் ஊரெல்லாம் பரபரப்பு.”

’அப்படியா ?

”சரி வேலையை ஆரம்பிக்கலாம்.நீபோய் நான் நேற்றுப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த கடன் ஆவணங்களையும்,புத்தகத்தையும் கொண்டு வா.ஆய்வைத் தொடங்கலாம்”

ஆண்டு 1992.

இடம் ஹரியானா மாநிலத்தில் சாயின்ஸா என்ற கிராமம். 

எங்கள் வங்கிக் கிளை ஆய்வுக்காகச் சென்றிருந்தேன்.

ஃபரிதாபாத்தில் என் அலுவலகம்.அதன் கீழ் வரும் கிராமங்களில் இருந்த கிளைகளை ஆய்வு செய்வது என் பணி.

எனக்கான அட்டவணை தில்லி அலுவலகத்திலிருந்து வரும்.

அதன் படி நான் ஆய்வு நடத்த வேண்டும்.உதவிக்கு ஒரு அதிகாரியும். வருவார்.

தினம் காலை ஃபரிதாபாத்திலிருந்து புறப்பட்டு, கிளை இருக்கும் ஊருக்கு பஸ்ஸில் சென்று தினமும் வேலை முடிந்த பின் ஃபரிதாபாத் திரும்பி வரவேண்டும்..

மிகவும் சோர்வு தரும் பணிதான்;அதுவும் குளிர் நாட்களில்,....?!

அதைப்பற்றி எல்லாம் இன்னொரு பதிவில் பார்க்கலாம்.

இப்போது சொல்லத் தொடங்கிய செய்திக்கு வரலாம்.

நான் பணியில் ஈடுபட்டிருந்த நேரம்.

மதிய உணவு இடைவேளைக்குப் பின்.

வெளியில் டமாரச் சப்தம்,மக்களின் பேச்சுக் குரல் எல்லாம் கேட்டது.

கிஷோர் வந்து எல்லாரையும் வெளியே வந்து பார்க்கச் சொன்னார்,

ஒரு திறந்த ஜீப்பில்.அந்தக் குற்றவாளியை விலங்குடன் நிறுத்தி உடல் முழுதும் கரும் புள்ளிகள் குத்தி,அவன் கழுத்தில் ”நானொரு கொலைகாரன்;கற்பழிப்பவன்” என்றெழுதிய அட்டையை மாட்டிக் காவல் துறையினர் ஊர்வலமாக அழைத்துச் சென்றனர்.

இது போன்ற ஒரு நிகழ்வை நீங்கள் அது போன்ற இடங்களில்தான் பார்க்க முடியும்.

அதைப் பார்த்த பின் என் மனத்தில் எழுந்த கேள்வி”அவன் குற்றம் சாட்டப்பட்டவன்தான்; இன்னும் வழக்கு நடந்து குற்றவாளி என நிரூபிக்கப்படாதவன்.அந்நிலையில் காவல் துறையின் செயல் சரியா.?

வழக்கு நடக்கும்போது அவன் சார்பாக வாதாடும் வழக்கறிஞர் இந்நிகழ்வை எந்த விதத்திலாவது அவனுக்குச் சாதகாமாக்க முடியுமா?’

விடை தெரியவில்லை.

ஒன்று நிச்சயம்

அவர்கள்(காவல்) செயல் இதயத்தால் தீர்மானிக்கப்பட்டது;தலையால் அல்ல!