நான் பேச நினைப்பதெல்லாம்: மரண வாடை-3-இறுதிப்பகுதி

சனி, டிசம்பர் 27, 2014

மரண வாடை-3-இறுதிப்பகுதி

நேரம் அதிகமில்லை.

என்ன செய்வதாயினும் விரைந்து செய்ய வேண்டும்.

இந்த மாப்பிள்ளை கவிதாவின் கழுத்தில் தாலி கட்டுவதை எப்படியாவது தடுத்தேயாக வேண்டும்.

எப்படி?....எப்படி?

தாலிகட்டியபின் அவன் இறந்தால்தானே பிரச்சினை?

முன்பே,இன்றே இறந்து விட்டால்?

கவிதா தப்பித்துக் கொள்வாள்.

இது எப்படிச் சாத்தியமாகும்?தான்தான் ஏதாவது செய்ய வேண்டும்

.........

இவ்வாறெல்லாம் அவன் எண்ணங்கள் நீண்டன.

கடைசியில் ஒரு முடிவுக்கு வந்தான்.

மண்டபத்தை வீட்டு வெளியேறினான.

அவன் நண்பனின் மருந்துக்கடையை அடைந்தான்

“என்ன சங்கு இந்த நேரத்தில?”

”ராத்திரி சாப்பாட்டுக்கே மறக்காம வந்துடு;இதைச் சொல்லத்தான் வந்தேன்”

அவனுடன் பேசியவாறே கடை அலமாரிகளின் ஊடாக நடந்தான்.

அதோ,அவன் நண்பன் முன்னொருநாள் காட்டிய போத்தல்…

“இது ஒரு மருந்துதான்.ஓரிரு துளிகள்தான் ஒரு வேளைக்கு. 5 மி.லி சாப்பிட்டாக் கூட ஆள் காலி.

நண்பன் கவனிக்காதபோது அதை எடுத்தான்,பாக்கெட்டில் மறைத்தான்;புறப்பட்டான்

”மறக்காம வந்துடு”

மண்டபத்துக்கு வந்தான்.

மாப்பிள்ளை அறை சென்றான்.

வந்தது முதல் அவரை விட்டுப் பிரியாத தோழனுடன் பேசிக் கொண்டிருந்தார்.

“வெயிலா இருக்கே;ஜூஸ் கொண்டு வரட்டுமா?”

அவர் நண்பனைப் பார்க்க,நண்பன் தலை அசைத்தான்

சங்கு சென்றான்;சமையல்காரரிடம் சொல்லி இரண்டு கிளாஸ் ஜூஸ் வாங்கிக் கொண்டான்.ஒரு கிளாசில் சந்தனப்பேலாவில் இருந்த சந்தனத்தை எடுத்து ஒரு பொட்டு வைத்தான்,அடையாளத்துக்கு.அதில் யாரும் பார்க்காத போது மருந்தை ஊற்றினான்.

எடுத்துக் கொண்டு புறப்பட்டான்……………

மாப்பிள்ளை அறைக்குச் சென்றான்.

பொட்டு வைத்த கிளாஸை மாப்பிள்ளையிடமும்,மற்றதைத் தோழனிடமும் கொடுத்தான்.

போயிட்டு வரேன் என்று சொல்லி வெளியே வந்தான்.

சிறிது நேரம் கழித்து மாப்பிள்ளை வேகமாக ஓடி வந்தார்.

”யாராவது டாக்டரைக் கூப்பிடுங்களேன்;அவசரம்”

“என்ன ஆச்சு மாப்பிள்ள?”

”என் நண்பன் திடீரென்று மயங்கி விழுந்து விட்டான்”

சங்கு அதிர்ந்தான்.

டாக்டருக்கு ஆளை அனுப்பி விட்டு மாப்பிள்ளை அறைக்குச் சென்றான்

முதல் பார்வை காலி கிளாஸ்களின் மீது விழுத்தது.

அப்படியென்றால்......