ஞானம் பிறந்தது!

நேற்று வலையில் மேய்ந்து கொண்டிருந்த நேரம்.

என் அம்மா(வயது 92) திடீரென்று கேட்டார்கள்.

“ஏண்டா ஏதோ ஆடிட்டரைப் பார்க்கணும்னு சொல்லிண்டிருந்தயே,பாக்கலியா!”

“போகணும்மா”-நான்.

“ரெண்டு நாள் முன்னாலே சுதா அவளோட ஜாதகத்தைப் பாக்கச் சொன்னாளே, பாத்துட்டயா?”

”பாக்கறேம்மா”

”பழைய சட்டை,பேண்டெல்லாம்,ஏதோ இல்லத்துலே கொடுக்கணும்னு சொன்னியே,குடுக்கலையா?”

”குடுக்கணும்மா”

”என்னவோ போ!கிடக்கிறதெல்லாம் கிடக்கட்டும்,கிழவியைத்தூக்கி மணையில வைன்னு எப்பப் பாத்தாலும்,கம்ப்யூடர் முன்னாலயே உக்காந்திருக்கே!பேசக் கூட ஒனக்கு நேரமில்ல!”
அம்மாவின் பேச்சு என்னை யோசிக்க வைத்தது

ஞானம் பிறந்தது!

புதிய சிந்தனைகளோ,தத்துவங்களோ பிறக்கவில்லை ஞானத்தினால்.என்னைப் பற்றிய சில முடிவுகள் எடுக்க உதவியது ஞானம்!

சிந்தனை பறக்கும்போது, நான் இப்போதெல்லாம் என் நேரத்தை எப்படிச் செலவழிக்கிறேன் என்று யோசித்தேன்!

திகைத்தேன்.

தினம் சராசரி ஆறு மணி நேரம் கணினி முன் அமர்ந்து பொழுது போக்குகிறேன்!

இதன் விளைவு—

முன்பெல்லாம் நிறைய புத்தகங்கள் படித்து வந்தேன்.அது நின்று விட்டது.

தினமும் ஒரு மனிநேரமாவது நான் கற்றுக்கொண்ட வேத பாடங்களை மீண்டும் திரும்பப் படித்து வந்தேன்;அது இல்லாமல் போயிற்று!

கணினி முன் அமர்ந்தாலும்,பிறர்க்கு உபயோகமாக ammas.com இல் சோதிட ஆலோசனைகள் அளித்து வந்தேன்!அது முழுவதும் நின்று போயிற்று!

நல்ல பாடல்களை தரவிறக்கம் செய்தும்,குறுந்தகடுகள் மூலமும் ரசித்துக் கொண்டிருந்தேன்;அதற்கும் நேரமில்லை!

வலைப் பதிவுப் பழக்கத்தின் அடிமையானதன் விளைவுகள் இவையெல்லாம்!

மூன்று ஆண்டுகளில் 86 இடுகைகள்;ஆனால் இந்த ஆண்டின் மூன்று மாதங்களில் 46 இடுகைகள்!

இந்தப் புள்ளி விவரம் முழுக் கதையையும் சொல்லி விடுகிறது.

ஆனால் நான் பணியிலிருந்து ஓய்வு பெற்றவன்.
எந்நேரமும் வீட்டில் இருப்பவன்.பரவாயில்லை!

இன்று பதிவுலகில் இருக்கும் 99 விழுக்காடு பதிவர்கள் இளைஞர்கள்—மாணவர்கள்,பணியில் இருப்பவர்கள்,தொழில் செய்பவர்கள் என்று பலர்.

காலை எழுந்து,கடன்களை முடித்துக் குளித்துச் சாப்பிட்டு விட்டு அலுவலகம் சென்றால் திரும்பி வரும்போது இரவாகி விடும்.வந்து சாப்பிட்டு விட்டுக் கணினி முன் அமர்ந்து விட்டால் நீங்கள் எவ்வளவு நேரம் உங்கள் குடும்பத்துக்காகச் செலவிட முடியும்?

எல்லோரும் அப்படி என்று நான் சொல்லவில்லை.ஆனால் அநேகர் அது போல் இருக்கிறார்கள்!நான் எப்போது வலையைத் திறந்தாலும் பலர் அங்கேயே இருக்கிறார்கள்.

யோசியுங்கள்!

எந்த அளவு தரமான நேரம் நீங்கள் உங்கள் குடும்பத்துடன் செலவழிக்கிறீர்கள் என்று!

பதிவு எழுத வேண்டாம் என்று நான் சொல்லவில்லை.ஆனால் இதில் நேர மேலாண்மை அவசியம் என்று சொல்கிறேன்.

உங்கள் சிந்தனைகளுக்கு ஒரு வடிகால் தேவையே.அது ஒரு அளவுக்குள் இருக்கட்டும்!


எனவே கடுமையான சில முடிவுகளை எடுத்துள்ளேன். அவை:-

வலைப்பதிவில் மேய்வதற்கான அதிக பட்ச நேரம்,தினம் ஒரு மணி!

வாரத்திற்கு ஒரு இடுகை மட்டுமே-இங்கும்,அங்கும்---சில நேரம் குறைவாகவும்!

படிப்பு ,இசை கேட்டல் இவற்றுக்காகவும் தினம் நேரம் ஒதுக்குதல்.

இன்னும் பல சின்னசின்ன முடிவுகள்!

இவை இன்று முதல் அமுலுக்கு வருகின்றன!

சொன்னதைச் செய்வோம்!

செய்வதையே சொல்வோம்! :-) (^_^)