தமிழுக்கும் அமுதென்று பேர்!

கவிதையில் ஒலி நயம் இருத்தல் அவசியம்

ஒரு கவிதையைப் படிக்கும்போதே அந்தப்பாடல் வெளிப்படுத்தும் உணர்வை,அந்தக்கவிதையின் ஒலி வெளிப்படுத்தவேண்டும்.

இங்கு நான் ஒலி என்று சொல்வது கவிதையில் பயன்படுத்தப் பட்டிருக்கும் எழுத்துக்களின் ஒலி!

இக்கலையில் கம்பன் ஒரு சக்கரவர்த்திதான்.

இராமனின் அழகில் மயங்கிய சூர்ப்பனகை,தனது சுய உருவை மாற்றி ஒரு அழகிய இள மங்கையாக வருகிறாள்.

அதைக் கம்பன் சொல்கிறான் பாருங்கள்

”பஞ்சியொளிர் விஞ்சுகுளிர் பல்லவ மனுங்கச்
செஞ்செவிய கஞ்சநிமிர் சீறடிய ளாகி
அஞ்சொலிள மஞ்சையென அன்னமென மின்னும்
வஞ்சியென நஞ்சமென வஞ்சமகள் வந்தாள்”

அவள் நளினமாக,ஒரு மயில் வருவது போல்,அடியெடுத்து அலுங்காமல் வருகிறாள்.இதன் பொருளே நமக்குத்தேவையில்லை .படிக்கும்போதே அந்த உணர்வு ஏற்பட்டு விடுகிறது.மென்மையான ஒரு பெண் ,மெல்ல அடியெடுத்து ஒரு மயில் போல் வருவது நம் கண்ணுக்குத் தெரிகிறது.காரணம் பாடலின் ஒலி.

பஞ்சி,விஞ்சு,செஞ்செ,அஞ்சொல்,வஞ்சி , நஞ்சு,வஞ்ச என்று எல்லாமே மெல்லினம்.

ஆனாலும் கடைசியில் வைக்கிறான் குட்டு!

இவ்வளவும் இருந்தாலும் அவள் ஒரு ‘வஞ்ச மகள்’

திரும்பத் திரும்பப் படித்துப் பாருங்கள்,அந்த சுவை புரியும்.

மாறாக,குகப்படலத்தில் வரும் பாடல்கள்.

பரதன் படையுடன் வருவதைக் கண்ட குகன் கடுங்கோபமடைகிறான்.

அப்போது வரும் வார்த்தைகளை,அவற்றைச் சுமந்து வரும் பாடலின் ஒலி நயத்தைப் பாருங்கள்!

”ஆடு கொடிப்படை சாடி அறத்தவ ரேஆள
வேடு கொடுத்தது பார்எனும் இப்புகழ் மேவீரோ
நாடு கொடுத்தஎன் நாயக னுக்கிவர் நாம்ஆளும்
காடு கொடுக்கில ராகி எடுத்தது காணீரோ”

ஆடு ,வேடு ,சாடி என்று வல்லினப் பிரயோகம்!படிக்கும் போதே கோபமான குகனின் உருவம் கண் முன் வரவில்லையா.!

இதே குகன் பரதன் அருகில் வந்ததும் சொல்கிறான்-

”நம்பியும் என் நாயகனை ஒக்கின்றான்; அயல் நின்றான்
தம்பியையும் ஒக்கின்றான்; தவ வேடம் தலைநின்றான்;
துன்பம் ஒரு முடிவு இல்லை; திசை நோக்கித் தொழுகின்றான்;
எம்பெருமான் பின் பிறந்தார் இழைப்பரோ பிழைப்பு?' என்றான்.”

ஒலி மாறி விட்டது.நம்பி,தம்பி,துன்பம்,என மெல்லினம் வந்து விட்டது!குகனின் மனம் கனிந்து நிற்பது புரிகிறது!

கவியரசர் கண்ணதாசன் மிகச் சிறந்த கவிஞர்தான்.தமிழ்த்திரையுலகுகுக் மறக்க முடியாத பாடல்களைத் தந்தவர்.நானும் அவரது ரசிகன்தான்!

ஆயினும் அவரது ஒரு பாடலில் ஒரு பெண் வர்ணிக்கப் படுவதைக் கம்பனோடு ஒப்பிட்டுப் பார்க்காமல் இருக்க முடியவில்ல!

’கட்டித்தங்கம் வெட்டியெடுத்துக்
காதலென்னும் சாறு பிழிந்து
தட்டித் தட்டிச் சிற்பிகள் செய்த உருவமடா’

இந்த வல்லினஉபயோகத்தில், பெண்ணின் நளினம்,இல்லாமல் போய் விட்டது!

ஒருவேளை இப்பாடலின் நாயகர்,காதல் காட்சிகளில் கொஞ்சம் முரட்டுத்தனமாகக்
காதலிப்பார் என்பதாலோ!

தமிழ் எங்கள் உயிருக்கு நேர்!