தூக்கம் வராத இரவு!

கவிதை எப்படிப் பிறக்கிறது?

கவிஞன் ரூம் போட்டு உக்காந்து யோசித்து எழுதுவானா?

இல்லை பல நாட்கள் சிந்தனையில் ஒரு கவிதை பிறக்குமா?

கவிதைக்கு ஏதாவது உந்துதல் தேவையா?

 இப்படிப் பல விதமான எண்ணங்கள் தோன்றலாம். 

கவிதை எப்படியும் பிறக்கலாம்

பலநாட்கள் கர்ப்பத்தில் இருந்தும் பிரசவமாகலாம்!

அல்லது ரிஷி கர்ப்பம் போல் உடனேயும் பிறக்கலாம்!

ஏதாவது ஒரு சிறு நிகழ்வு அவனைத் தூண்டி ஒரு கவிதைப் பிரசவம் நிகழலாம்.

உதாரணம்...

இரவு நேரம் 

எங்கும் இருள்

கவிஞன் தூக்கமின்றி நின்று கொண்டிருக்கிறான்

அப்போது தென்னை மரத்திலிருந்து நெற்று ஒன்று விழுகிறது

ஓசை கேட்டு அவசரமாக வெளியே வந்த வீட்டுச் சொந்தக்காரர் அதைப் பொறுக்கி எடுத்தவாறு அவனைப் பார்த்துக் கேட்கிறார்”இன்னும் தூக்கம்வரலியா?”

உடனே கவிதை பிறக்கிறது

ஆண்டு 1972 

அந்த எழுத்தாளரும் நானும் ராயப்பேட்டையில் என் மாமனார் வீட்டு வாசலில் நின்று பேசிக் கொண்டிருக்கிறோம்

அப்போது அவர் முதல்நாள் இரவில் நடந்த இந்த நிகழ்வைச் சொல்லி விட்டு உடனே பிறந்த கவிதையையும் சொன்னார்

நினைவிலிருந்து எழுதுகிறேன்

தவறுகள் இருக்கலாம்- விடுபாடுகளும்,சேர்க்கைகளும்!

ஆனால் இத்தனை ஆண்டுகள் கழித்தும் என் நினைவில் தங்கியிருக்கிறது என்றால் அது அந்த நேரத்தில் என்னை எவ்வளவு பாதித்தது என்பதை உணரலாம்

//முற்றிப் பழுத்த தென்னை நெற்றொன்று

கழன்று விழுந்தது சொத்தென்று

இருளில்நெற்றைத் தேடிப்

பொறுக்கிப் போன  ஐயங்கார்

நிமிர்ந்துகேட்டார் மெதுவாக

“இன்னும் தூக்கம் வரலியோ?”

நெற்றுக் கழன்றதற்கே தூக்கம் வரலியே

நெஞ்சே கழன்று கிடக்கே தூக்கம் வருமோ?//

கவிதை பிறந்து விட்டதல்லவா சட்டென்று!