பெண்ணிடம் கேட்கலாமா?

இன்றும் கடையில் அந்தப் பெண்தான் இருந்தாள்.

இருபது நாட்களாகவே ,நான் கடைக்கு வரும்போதெல்லாம் அவள்தான் இருக்கிறாள்.

கடை முதலாளி,எனக்குப் பரிச்சயமானவர்;அவரை இப்போதெல்லாம் காண முடிவதில்லை.

ஒரு வேளை மற்ற நேரங்களில் இருப்பாரோ என்னவோ?

பெண் அழகாகத்தான் இருக்கிறாள்

முதலாளிக்கு உறவாக இருக்கலாம்

அல்லது வேலைக்கு வந்த பெண்ணாக இருக்கலாம்

ஆனால் அவளைப் பார்த்தால் வேலைக்கு வந்த பெண்ணாகத் தோன்றவில்லை.

பத்து நாட்களாகவே ஒரே யோசனை.

அவளிடம் எப்படிக் கேட்பது?

இந்த வயதில் இவர் ஏன் இப்படி அலைகிறார் என்று எண்ண மாட்டாளா?

அதற்காக விட்டு விட முடியுமா?

இன்று எப்படியும் கேட்டு விட வேண்டியதுதான்.

கடைக்குச் சென்றேன்

இன்னும் ஓரிரு வாடிக்கயாளர் இருந்தனர்.

அவளிடம் தாழ்ந்த குரலில் கேட்டே விட்டேன்!

அவள் என்னை ஒரு மாதிரிப் பார்த்தாள்

பின் சிரித்தாள்.

அப்புறம்   வாருங்கள் என்று கிசுகிசுப்பாசக் சொன்னாள்

நான் கொஞ்சம் நடந்து விட்டு அவ்வழியாகத் திரும்பினேன்.

கடையை நெருங்கினேன்.

அவள் இருந்தாள்

வேறு யாரும் இல்லை.

அவள் அருகில் சென்றேன்

“அப்போது வேறு சில புதியவர்கள் இருந்தனர்;அதனால் தர முடியவில்லை இந்தாருங்கள்”

குனிந்தாள் 

கொடுத்தாள்

”பிள்ளையாரா? முருகன் இல்லையா? ”நான்

”இல்லை சார் இந்த ஆண்டு பிள்ளையார் மட்டும்தான்!”