நடிகை! (சிறுகதை)

படப்பிடிப்பு நடக்கும் அந்த இடத்தை நான் அடைந்து,காம்பவுண்டுக்கு வெளியே என் ஸ்கூட்டரை நிறுத்தினேன்.கேட்டைத்திறந்து கொண்டு உள்ளே நுழையும் போது எதிரில் வந்த உதவி இயக்குனர்”வாங்க சார்.காலை வணக்கம்.இயக்குநர் உள்ளேதான் இருக்கிறார். போங்க” என்று சொல்லி விட்டு ஏதோ வேலையாக வேகமாகப் போய் விட்டார்!

உள்ளே சென்றேன். காட்சியைப் படமாக்க எல்லோரும் தயாராகிக் கொண்டிருந்தனர்! காமிரா அருகே நின்று கொண்டிருந்த என் நண்பன்,இயக்குநர் ரகு ”ஹாய்.குமார்.வா” என உற்சாகமாக அழைத்தான்.அவன் யுனிட்டில் அநேகமாக எல்லாரும் எனக்கு அறிமுகமான வர்களே.பல தலையசைப்புகள், வணக்கங்கள், புன்னகைகள்!

ஒரு நாற்காலியில் அமர்ந்து ஒப்பனையைத் திருத்திக் கொண்டிருந்த பெண்ணைப் பார்த்து,”சுமதி” என்றழைக்க,அவள் எழுந்து வந்தாள்.அவளிடம் என்னைக் காட்டி”என் நண்பன் குமார்.மாநில அரசுப் பணி. சினிமா பற்றிச் சகலமும் தெரிந்தவன்.உலக சினிமா பற்றிய செய்திகள் அவன் விரல் நுனியில்”என அறிமுகப் படுத்தவும்”,போதும்,போதும் ’என அவனை அடக்கினேன்.

பின் அந்தப் பெண்ணைக்காட்டி,”சுமதி;இந்தத் தொடரில் ஒரு நல்ல ரோல் பண்றாங்க. இன்னைக்கு இவங்க மட்டும் நடிக்கும் ஒரு பதினைந்து நிமிடக் காட்சி இப்போது படமாக்கப்பட இருக்கிறது. படப்பிடிப்பைப் பார்.உன் கருத்தைச் சொல்” என்று என்னிடம் சொன்னான்.

சுமதி எனக்கு வணக்கம் சொன்னாள்!நான் அன்றைய காட்சி நன்கு அமைய வாழ்த்தினேன். காமிராவுக்கு வெளியே சென்று அமர்ந்தேன்.

எல்லாம் தயார்.

”ஒரு ஒத்திகை பார்த்துவிடலாமா?”-ரகு.

அந்தக் காட்சி எனக்கு ஏற்கனவே விளக்கப் பட்டிருந்தது..

சுமதி நடிக்க ஆரம்பித்தாள்.

அவள் முதல் வசனம் பேசி முடித்த பின் நண்பன் என்னைப் பார்த்தான்.
நான் அவளருகில் சென்றேன்.

“மிஸ்.சுமதி!எமோஷன் சரியா வரவில்லை!இதைக் கொஞ்சம் வித்தியாசமாகச் செய்ய வேண்டும்”உதவி இயக்குனரைப் பார்த்தேன்.

“அந்த வசனத்தைக் கொஞ்சம் சொல்லுங்க”

அவர் சொன்னார்.அந்தக் காட்சியை நான் நடித்துக் காட்ட ஆரம்பித்தேன்.சுமதி என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.முடிந்தது.அனைவரும் கை தட்டினர்.


சுமதி அசந்து போய்ப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

“இப்படி நடிக்க வேண்டும்.ரகு !இப்பச் சரியாப் பண்ணிடுவாங்க.நேர டேக் போயிடு”நான்.

“ஸ்டார்ட் காமிரா!

”காமிரா ரோலிங்க்!”

”ஆக்சன்”!

தொடங்கியது.அவள் கற்பூரம்தான்.என் நடிப்பை அப்படியே உள்வாங்கி அற்புதமாகச் செய்தாள்.

(தொடரும்)