தொடரும் தோழர்கள்

சனி, மார்ச் 09, 2013

நான்தான் சமையக்காரி அலமேலு!

நான்தான் அலமேலு.வெறும் அலமேலுன்னு சொல்றதை விட சமையக்காரி அலமேலுன்னு  சொன்னா எல்லாருக்கும் நன்னாத் தெரியும்.இப்பக் கூட ஆடிட்டர் ஆத்துக்கு,தல தீபாவ ளிக்கு ஸ்வீட் பண்ணத்தான் போயிண்டிருக்கேன்.    

பொறக்கும் போதே நான் சமையக்காரியாப் பொறக்கலே!காலக் கோளாறு, சமையக்காரி ஆயிட்டேன்.வயத்துப்பொழப்புக்காகக் கரண்டியைக் கையிலெ எடுத்தேன்.முதல்ல ஆத்தில இருந்தவாளுக்குச் சமைச்சுப் போட்டுண்டி ருந்தேன். அப்பறமா ஊருக்கே சமைக்க ஆரம்பிச் சுட்டேன்.


நான்  பொறந்து  வளந்த கதையெல்லாம் இப்ப வேண்டாம்.எங்க அப்பா எனக்கு நல்ல மாப்பிள்ளையாப் பார்த்துத்தான் கல்யாணம் பண்ணி வச்சார்.ரொம்பப் பெரிய வேலையில இல்லாட்டாலும் ஏதோ சாப்பாட்டுக்கும் கட்டிக்கத் துணிக்கும் கஷ்டப்படாத வாழ்க்கை. ஆனா திடீர்னு ஒரு நாள் அவர் என்னையும் எங்க பிள்ளை நந்துவையும் நிர்க்கதியா விட்டுட்டுக்  கண்ணை மூடிட்டார்.


நந்து அப்போ எட்டாங்கிளாஸ் படிச்சிண்டிருந்தான்.அவர் இருக்கும்போது சொல்வார்,”நீ ரொம்ப நன்னாச் சமைக்கறேடீன்னு. அந்தச் சமையல்தான் கைகுடுத்துது.எல்லாராத்து விசேஷத்துக்கும் சமைக்க ஆரம்பிச்சேன். எல்லாருக்கும் பிடிச்சுப் போச்சு. அலமேலுவை நம்பி ஒரு கல்யாணச் சமையலையே குடுக்கலாம்னு சொல்ல ஆரம்பிச்சா!கூடவே அப்பளாம்,  வடாம் எல்லாம் பண்ணி விக்க ஆரம்பிச்சேன்.ஒரு மாதிரி கஷ்டப்பட்டு நந்துவை பி.காம் படிக்க வச்சேன்.


அவனும் கெட்டிக்காரன்.கஷ்டம் தெரிஞ்சவன். நன்னாப் படிச்சு ஃபர்ஸ்ட் கிளாஸில பாஸ் பண்ணினான்.ஏதோ பரிட்சை எழுதி தில்லி செகரடேரியட்ல வேலையும் கெடச்சது.நான் அவன்கிட்ட சொல்லிட்டேன் நான் தில்லிக்கெல்லாம் வரமாட்டேன்னு.பாவம் கொழந்த. தனியாய தானே பொங்கிச் சாப்பிட்டிண்டு 5 வருஷம் ஓட்டினான்.எனக்கும் மாசா மாசம் பணம் அனுப்பிசிண்டிருந்தான்.

அப்பறம்தான் எழுதினான் அவன்கூட வேலை பாக்கிற மாலதியை லவ் பண்றதா. நல்ல வேளை,அவா பிராமணாதான்னும் எழுதியிருந்தான்.


எதுக்குக் கதையப் பெரிசா வளக்கணும்? கல்யாணம் பண்ணிண்டான்.

கல்யாணத்துக்கப்புறமும் நான் இங்க,அவா டில்லியிலதான். கொஞ்ச நாள் போச்சு.நந்து என்னைக் கட்டாயப் படுத்திக் கூப்பிட ஆரம்பிச்சான்,அம்மா இங்கயே வந்து இரும்மான்னு. சரி,அவன் இவ்வளவு கூப்பிட்றானே, போய்ப் பாக்கலாமேன்னு போனேன்.


போய் ரெண்டுநாள் கழிச்சு நந்து சொன்னான் அம்மா இவளுக்கு உன் சமையல் எல்லாம் நன்னாச் சொல்லிக் கொடுன்னு.நானும் அவ சமைக்கும்போது கூடவே இருந்து பாத்துச் சொல்லிக் குடுக்க ஆரம்பிச்சேன்.ஒரு வாரம் கழிச்சுப்பாத்தா,சமையல் பூரா நாந்தான் செய்யறேன்;அவ சமையலறைப் பக்கம் வரதையே விட்டுட்டா! ரெண்டு பேரும் கார்த்தால 8 மணிக்குப் புறப்பட்டுடுவா.அதுக்குள்ள டிஃபன் பண்ணிகுடுத்துச் சமையல் பண்ணி பாக்சில போட்டு, மத்தியானம் இட்லிக்கு அரைச்சு வச்சு,ராத்திரிக்கு டிஃபன் பண்ணி வக்கணும் ,அவா ராத்திரி வந்தா டி.வி முன்னால ஒக்காந்துடுவா!


மத்தியானம் அக்கம் பக்கத்தில நம்ம பாஷைல பேசவும் ஆளில்ல. எங்கேயும் வெளிலயும் போக முடியல.ஒரே ஜெயில்தான்.


ஒரு மாசம் ஆச்சு.ஒரு நாள் அவ சொன்னா,இந்த மாசம் எண்ணெய், பருப்பெல்லாம் நிறைய ஆயிருக்கே.ஏன் இப்படி.இனிமே  கொஞ்சம் பாத்துச் செலவழியுங்கோன்னு. அவன் அதைக் கேட்டுண்டு இடிச்ச புளியாட்டம் நிக்கறான்.



இன்னொரு நாள்,கை தவறிப் பாலைக் கொட்டிட்டேன்.அதுக்குக் கன்னா பின்னான்னு ராட்சசி மாதிரி சத்தம்போட்டா.எனக்குப் பொறுப்பே இல்லையாம்.அப்பவும் அவன் மலங்க மலங்க முழிச்சிண்டு நிக்கறான்.ஒரு வார்த்தை பேசலை.


அப்பத்தான் முடிவு பண்னினேன்.ஊருக்குப் போயிட வேண்டியது தான்னு.நல்ல வேளையா  குளிர் ஆரம்பிக்கவே அதைச் சாக்கா வச்சு ஊருக்குப் போயிட்டு வரேன்னு சொல்லிப் புறப்பட்டுட்டேன்.


ஊருக்கு வந்து சேர்ந்ததுமே வக்கீலாத்து மாமி சொல்றா,என் வயத்தில பாலை வார்த்தேடி, பெண்ணு பிரசவத்துக்கு வரா, ஒண்டியா என்ன பண்றதுன்னு தவிச்சுண்டிருந்தேன்னு. அவ்வளோ சந்தோஷம் அவாளுக்கு!

ஆச்சு.இப்பத்தீபாவளி வந்துடுத்து ,வேலை சரியா இருக்கு,ஆனா சந்தோஷமா இருக்கு.


எங்கயோ பாஷை தெரியாத ஊர்ல,யாரிட்டயும் பேச முடியாம, வெளில வாசல்ல போக முடியாம வீட்டுக்குள்ளயே அடஞ்சு கிடந்து  சம்பளம் இல்லாத  சமையக்காரியா
இருக்கறதை விட,மனுஷாளோட பேசிண்டு, கோவில் குளம்னு போயிண்டு, நாலு பேருக்கு ஒத்தாசையா இருந்து நாலு காசு சம்பாதிச்சுண்டு சமையக்காரியா  இருக்கறது
மேல்தானே!

என்ன சொல்றேள்?

ு ஒரு மீள் ிவ,மிர் ினத்ுக்காக!

29 கருத்துகள்:

  1. Practically that almelu is correct. she enjoys her work and at the same time her life also. Lovely story with very good end.

    பதிலளிநீக்கு
  2. என்ன சொல்வது? இப்படித்தான் பல அம்மாக்கள் சம்பளமில்லா வேலைக்காரிகளாக வாழ்ந்துகொண்டு இருக்கிறார்கள். அலமேலு அம்மா செய்தது சரியே.

    பதிலளிநீக்கு
  3. நல்ல கதை. மாமியின் முடிவு சரியானது. பாசமில்லா மகன்/மகள்//மருமகளிடம் காசில்லாமல் வேலை செய்து இடிச்சொல் கேட்பதைவிட நம் அருமை உணர்ந்து நன்றி சொல்பவர்களுக்கு உழைத்து தன் காலில் நிற்பது நல்லது

    பதிலளிநீக்கு
  4. பையனின் மனைவி ரொம்ப விவரம் தான்...

    மிகச்சரியான முடிவை தான் எடுத்துள்ளார்கள்...

    பதிலளிநீக்கு
  5. சட்டென்று புரிந்து கொண்டு காலம் கடத்தாமல் தன்னைக் காப்பாற்றிக் கொள்ளத் தெரிந்திருக்கிறதே இவருக்கு! எளிமையான சிறப்பான கதை. எனக்குத் தெரிந்த இரண்டு பேருக்கு இந்த லிங்க் அனுப்பியுள்ளேன்.

    பதிலளிநீக்கு
    பதில்கள்
    1. அனுபவம் அவர்களுக்குக் கற்ருக் கொடுத்திருக்கிறது!
      நன்றி அப்பாதுரை

      நீக்கு
  6. நல்ல கதை தன்மானத்தை இழந்து தவிப்பதை விட உழைத்து நிம்மதியாக வாழ்வது நல்லதே. நல்ல கதை ஐயா.

    பதிலளிநீக்கு
  7. மாமி சரியாத் தான் செஞ்சிருக்கா...

    இப்படிப்பட்ட ஆட்களும் அங்கங்கே இருக்கத் தான் இருக்கிறார்கள்.

    பதிலளிநீக்கு
  8. நிறைய அம்மாக்களின் நிலை இப்படித்தான் இருக்கிறது.குழந்தைகளைப் பார்த்துக் கொள்ளும் ஆயாக்களாகவும்.சம்பளம் இல்லாத வேலைக்காரியாகவுமே நடத்தப்படுவது வேதனைதான். பிள்ளைகளின் மேல் கொண்ட பாசத்தின் காரணமாக விட்டுக் கொடுத்து விடுகிறார்கள் நல்ல கதை.

    பதிலளிநீக்கு
  9. அசலூர்ல மகன் வீட்டுல சமயக்காரியா சங்கடப் படுவதைவிட சொந்த ஊருல அடுத்த வீட்டுல மரியாதையோட நன்றி உள்ளவளா இருப்பதே மேல்.

    பதிலளிநீக்கு
  10. மாமி செய்தது ரொம்ப சரி.நெகிழ வைத்து விட்டது இந்த சிறுகதை.

    பதிலளிநீக்கு
  11. வலைச்சரம் கமெண்ட்டில் பாராட்டியதற்கு நன்றி !

    பதிலளிநீக்கு
  12. சோகம் பொதிந்த உண்மைப் பதிவு! இதுதான் பித்தன்!

    பதிலளிநீக்கு
  13. //எங்கயோ பாஷை தெரியாத ஊர்ல,யாரிட்டயும் பேச முடியாம, வெளில வாசல்ல போக முடியாம வீட்டுக்குள்ளயே அடஞ்சு கிடந்து சம்பளம் இல்லாத சமையக்காரியா
    இருக்கறதை விட,மனுஷாளோட பேசிண்டு, கோவில் குளம்னு போயிண்டு, நாலு பேருக்கு ஒத்தாசையா இருந்து நாலு காசு சம்பாதிச்சுண்டு சமையக்காரியா இருக்கறது
    மேல்தானே!//

    அன்பு, பாசம் இல்லாத பிள்ளையிடம் இருப்பதை விட இது மேல்தான்.
    ஆனால் அலமேலுவின் நிலை மனதை கல்ங்கச்செய்துவிட்டது.

    பதிலளிநீக்கு